Celina Vleugels vertaalt haar verbeelding in intieme tekeningen en textiele werken die onze zintuigen prikkelen. De tedere structuur van de textiele installaties, die ontstaan uit draad, textiel, verf, handborduurwerk, vilt en gerecycleerd materiaal, brengt ons troost. In contrast met het zachte materiaal snijdt Celina Vleugels in haar werk eerder moeilijke thema's aan: hoe gaan we om met het verlies van een geliefde? Moeten we onszelf beschermen? Ben ik werkelijk mijn eigen ik? Het gewicht van deze zorgen, vergeleken met de lichte materialen, veroorzaakt zowel tegenstrijdigheid als complementariteit.

Deze jonge kunstenares, afgestudeerd in zowel schilderen als textielontwerp, zoekt een plek waar ze de meest kwetsbare versie van zichzelf kan onthullen, zonder zich veroordeeld te voelen. Als kijker verdwijnt je besef van tijd naar de achtergrond als Vleugels je meeneemt in een denkbeeldige wereld, verlangend naar de tijd van toen.