Mijn werken zijn open vragen of aarzelende antwoorden die tijdens het creatieproces en na hun voltooiing met mij in dialoog treden om zo tot nieuwe vragen en aarzelende antwoorden te leiden. Ik ben een ‘zoekenschapper’ die zijn zoektocht vastlegt doorheen de werken die gemaakt worden. Deze werken zouden als didactisch materiaal voor mijn eigen onderricht gezien kunnen worden. Ze zijn allen een veruitwendiging van een persoonlijke zoektocht. Ik zie mezelf als een alchemist op zoek naar een verklaring voor het eeuwige onbekende. Hierin sluit ik mij aan bij een traditie zo oud als de mensheid zelf. Een traditie met vele gezichten, van mythologie en filosofie tot religie en wetenschap. Mijn werk is tweeledig. Enerzijds zijn het objecten, schetsen, collages en performances gemaakt om het onvatbare trachten te vatten. En misschien is dit zelfs te groot gesteld. Het onvatbare zullen ze nooit vatten. Ze trachten de grenzen bloot te leggen van datgene wat niet vatbaar is. Net zoals de poëzie de grenzen van de taal aftast, zo tracht ik de grenzen van het denken af te tasten met datgene wat ik maak. De werken zullen altijd een onverklaarbaarheid in zich meedragen. Het zijn objecten en collages die soms doen denken aan wetenschappelijke toestellen, theorieën, alchemistische installaties en formules of archaïsche overblijfselen van betekenissen die verdwenen zijn samen met hun bedenkers. Echter zijn ze niets van dit alles. Anderzijds bestaat mijn werk niet enkel uit deze objecten maar ook uit de sporen en overblijfselen van het maakproces van deze objecten. Ik catalogeer de weg naar de objecten. Deze zoektocht, dit spartelen draagt immers dezelfde frivole hopeloosheid en zinloosheid in zich als de onvolmaakte eindproducten zelf. Ze zijn de notitieboeken van de alchemist, de schetsboeken en plannen van de bricoleur de pogingen van een kunstenaar die tracht vat te krijgen op dat wat zich aan hem manifesteert.